[1]
เคยมั๊ย.. ที่มองคนๆเดียวโดยไม่เบื่อ
เคยมั๊ยที่แกล้งซ้อมเป็นเพื่อนเขาซ้อมเต้นจนดึก
เคยมั๊ยที่แอบหึงหวงเวลาเขาเล่นกับใคร
เสี่ยวลู่หาน กำลังเป็นอยู่
[2]
เคยมั๊ยที่พยายามจะมองแต่ไม่กล้า
เคยมั๊ยที่รู้ว่าอีกคนแกล้งซ้อมเป็นเพื่อน แต่ไม่พูด
เคยมั๊ยที่แอบนอยด์
จางอี้ชิง คนนี้กำลังเป็นอยู่
เมื่อคนสองคนมีใจที่ตรงกัน แต่ไม่สามารถรักกันได้ ทั้งสองจะทำยังไง
[3]
"อ๊าาาา !!!!! เหนื่อยสุดๆ ไปเลย " คนตาโตเอ่ยออกดังทั่วห้องซ้อม
" นี่! เงียบๆหน่อย รำคานโว้ย " เพื่อนสนิทตัวเล็กบอกก่อนเดินหนีทิ้งไว้ให้แต่คนตัวโต งงเป็นไก่ตาแตก " อะไรของมันว่ะฮยอง "
ทั้งสิบสองเพิ่งซ้อมเสร็จ ตอนนี้เวลา สามทุ่ม พวกเขาซ้อมมาห้าชม. แล้วหรอ
ไม่นาน ผจก. ก็เดินเข้ามา
"ใครจะกลับก่อน ฮยองจะไปทำธุระต่อ " ผจก. บอกก่อน
" อ่า เป็นว่าเหลือลู่หาน กับ เลย์นะ เดี๋ยวห้าทุ่มกลับมา ถ้ามาไม่ทัน ... เซฮุนจักรยานนายให้ทั้งสองยืมก่อนได้มั๊ย " คนหัวสีทองปนชมพู พยักหน้าก่อนจะเดินตามลีดวงไป
" ฮยอง! ดูแลม๊าเลย์ของผมด้วย ! ไม่งั้นโกรธแน่!! " เทามักเนฝั่งเอ็มบอกก่อนจะโบกมือลา
ในที่สุดทั้งห้องเหลือแค่เขาสองคน
"เอ่อ นี่เสี่ยวลู่ ไมนายไม่กลับพร้อมมักเน่ " คนตัวเล็กที่นามว่า อี้ชิง หันมาถามก่อนจะซ้อมท่าเต้นไปด้วย
( นายจะรู้มั๊ย ว่าฉันอยากนอนแค่ไหน.. แต่ที่อยู่เพราะไม่อยากให้นายกลับคนเดียว )
" ก็.. ท่าเต้นของฮยองยังไม่ดีนะสิ อี้ช่วยดูหน่อย นะๆๆ " ตอแหลที่สุด ทั้งสองซ้อมท่าเต้นจนถึงเวลากลับ
" จะกลับยังฮยอง " อี้ชิงสะบัดผมที่เปียกแาะหันมาถามคนข้างๆ
" กลับสิ เดี๋ยวอี้ซ้อนละกัน " พูดแล้วทั้งสองก็ปั่นจักรยานสีขาวออกมาอย่างไม่เร่งรีบ
[4]
ทั้สองปั่นอย่างช้าๆออกมา ลมเย็นๆทำให้ทั้งสองรู้สึกสบาย ถนนเส้นยาว เงียบเพราะมันคือเวลาเข้านอน
" อี้ชิงนายเคยเป็นมั๊ย.. เอ่อ ที่มองคนๆเดียวโดยไม่เบื่อ " ร่างสูงถาม
" เคยฮ่ะ .. เสี่ยวลู่ล่ะ ? "
"เคยสิ ... กำลังเป็นด้วย"
" เอ่อ.. อี้ชิง .. นายซ้อมดึกๆบ่อยๆ ไม่เหนื่อยหรอ " คนตัวสูงถามอีกครั้ง
" ไม่หรอก ฉันชอบที่จะเต้น นายล่ะ "
"ก็ฉันอยากอยู่กับนายไง " พูดออกไปแล้วไงกู
" จริงหรอ ? " ตัวจล็กถาม ทำให้จักรยานหยุดปั่นอย่างกระหันทัน
" เอ่อ หยุดไมอ่า "
ร่างสูงหันมามองคนข้างล่างอย่างจริงๆ
"อี้ชิง ถ้าลู่หานพูดออกไป .. เอ่อ " ร่างสูงกุกๆกักๆ
" มีอะไรหรอ จะพูดไรฮ่ะ " ร่างเล็กเอียงคอถาม. น่ารัก ไม่ไหวละ่-/////-
" ก็ลู่หานรักอี้ชิง อี้ชิงรักลู่หานมั๊ย ? " อี้ชิง ก้มหลบสายตา ยิ่งทำให้คนลู่หานหวั่นใจ
" เอ่อ รักฮ่ะ... " ร่างสูงคลี่ยิ้มออกก่อนจะกอดอี้ชิงด้วยความดีใจ
" ปะ..ปล่อย ไอ่ลู่บ้า!" คนตัวเล็กตบเข้าหลังอย่างจัง ลู่หานยังคงยิ้ม
" เป็นแฟนกันนะ "
"อื้อ -/- "
"จริงๆนะ "
" อื้อ จะกลับมั๊ยบ้าน " ทั้งสองยังคงปั่นจักรยานต่อไป เวลานี้ ลู่หานมีความสุข อี้ชิงก็มีความสุข..
หิมะ ตกลงอย่างรู้ใจ ร่างสูงที่ปั่นจักรยาน ร่างเล็กที่นั่งซ้อนท้ายกอดคนขับ ภาพที่ไม่อาจลืมได้เลย..
ฝั่งที่หอ
" เมื่อไหร่จะกลับว่ะ " คนตัวดำบ่นออกมา
" ลู่หานทำไม่สำเร็จแน่ๆ " ซาลาเปาพี่ใหญ่กำลังบ่น
"ไม่น่าฝากม๊าไว้กับกวางบ้าเลย " มักเน่เทาบ่น
"ไอ่ชานยอล !!! หยุดกวนฉันสักที " แบคพยอนจับหัวชานยอลโยกไปมา
"อ๊ากกก ปล่อยๆ คริสฮยองง ช่วยผมโด้ยยยย !! " ชานยอลแหกปาก ยิ่งทำให้แบคพยอนจับหัวแรงขึ้น
เซฮุนเดินเข้ามา
"กำลังๆมาๆ หิมะตกด้วย " บอกก่อนจะหันไปนั่งรอ
ทั้งสองเปิดประตูเข้ามา ด้วยความงง ทำไมอีกสิบคนถึงนั่งมองเขาสองคน
"อะไร มองทำไม อย่ามายุ่งกับอี้ชิงนะ " ร่างสูงบอกก่อนจะคว้าอี้ชิงมากอดแน่นๆ
"โถ่ ไอ่กวางบ้า " ทั้งห้องตอบก่อนจะแยกย้ายเข้าห้อง ...
จบ
เคยมั๊ย.. ที่มองคนๆเดียวโดยไม่เบื่อ
เคยมั๊ยที่แกล้งซ้อมเป็นเพื่อนเขาซ้อมเต้นจนดึก
เคยมั๊ยที่แอบหึงหวงเวลาเขาเล่นกับใคร
เสี่ยวลู่หาน กำลังเป็นอยู่
[2]
เคยมั๊ยที่พยายามจะมองแต่ไม่กล้า
เคยมั๊ยที่รู้ว่าอีกคนแกล้งซ้อมเป็นเพื่อน แต่ไม่พูด
เคยมั๊ยที่แอบนอยด์
จางอี้ชิง คนนี้กำลังเป็นอยู่
เมื่อคนสองคนมีใจที่ตรงกัน แต่ไม่สามารถรักกันได้ ทั้งสองจะทำยังไง
[3]
"อ๊าาาา !!!!! เหนื่อยสุดๆ ไปเลย " คนตาโตเอ่ยออกดังทั่วห้องซ้อม
" นี่! เงียบๆหน่อย รำคานโว้ย " เพื่อนสนิทตัวเล็กบอกก่อนเดินหนีทิ้งไว้ให้แต่คนตัวโต งงเป็นไก่ตาแตก " อะไรของมันว่ะฮยอง "
ทั้งสิบสองเพิ่งซ้อมเสร็จ ตอนนี้เวลา สามทุ่ม พวกเขาซ้อมมาห้าชม. แล้วหรอ
ไม่นาน ผจก. ก็เดินเข้ามา
"ใครจะกลับก่อน ฮยองจะไปทำธุระต่อ " ผจก. บอกก่อน
" อ่า เป็นว่าเหลือลู่หาน กับ เลย์นะ เดี๋ยวห้าทุ่มกลับมา ถ้ามาไม่ทัน ... เซฮุนจักรยานนายให้ทั้งสองยืมก่อนได้มั๊ย " คนหัวสีทองปนชมพู พยักหน้าก่อนจะเดินตามลีดวงไป
" ฮยอง! ดูแลม๊าเลย์ของผมด้วย ! ไม่งั้นโกรธแน่!! " เทามักเนฝั่งเอ็มบอกก่อนจะโบกมือลา
ในที่สุดทั้งห้องเหลือแค่เขาสองคน
"เอ่อ นี่เสี่ยวลู่ ไมนายไม่กลับพร้อมมักเน่ " คนตัวเล็กที่นามว่า อี้ชิง หันมาถามก่อนจะซ้อมท่าเต้นไปด้วย
( นายจะรู้มั๊ย ว่าฉันอยากนอนแค่ไหน.. แต่ที่อยู่เพราะไม่อยากให้นายกลับคนเดียว )
" ก็.. ท่าเต้นของฮยองยังไม่ดีนะสิ อี้ช่วยดูหน่อย นะๆๆ " ตอแหลที่สุด ทั้งสองซ้อมท่าเต้นจนถึงเวลากลับ
" จะกลับยังฮยอง " อี้ชิงสะบัดผมที่เปียกแาะหันมาถามคนข้างๆ
" กลับสิ เดี๋ยวอี้ซ้อนละกัน " พูดแล้วทั้งสองก็ปั่นจักรยานสีขาวออกมาอย่างไม่เร่งรีบ
[4]
ทั้สองปั่นอย่างช้าๆออกมา ลมเย็นๆทำให้ทั้งสองรู้สึกสบาย ถนนเส้นยาว เงียบเพราะมันคือเวลาเข้านอน
" อี้ชิงนายเคยเป็นมั๊ย.. เอ่อ ที่มองคนๆเดียวโดยไม่เบื่อ " ร่างสูงถาม
" เคยฮ่ะ .. เสี่ยวลู่ล่ะ ? "
"เคยสิ ... กำลังเป็นด้วย"
" เอ่อ.. อี้ชิง .. นายซ้อมดึกๆบ่อยๆ ไม่เหนื่อยหรอ " คนตัวสูงถามอีกครั้ง
" ไม่หรอก ฉันชอบที่จะเต้น นายล่ะ "
"ก็ฉันอยากอยู่กับนายไง " พูดออกไปแล้วไงกู
" จริงหรอ ? " ตัวจล็กถาม ทำให้จักรยานหยุดปั่นอย่างกระหันทัน
" เอ่อ หยุดไมอ่า "
ร่างสูงหันมามองคนข้างล่างอย่างจริงๆ
"อี้ชิง ถ้าลู่หานพูดออกไป .. เอ่อ " ร่างสูงกุกๆกักๆ
" มีอะไรหรอ จะพูดไรฮ่ะ " ร่างเล็กเอียงคอถาม. น่ารัก ไม่ไหวละ่-/////-
" ก็ลู่หานรักอี้ชิง อี้ชิงรักลู่หานมั๊ย ? " อี้ชิง ก้มหลบสายตา ยิ่งทำให้คนลู่หานหวั่นใจ
" เอ่อ รักฮ่ะ... " ร่างสูงคลี่ยิ้มออกก่อนจะกอดอี้ชิงด้วยความดีใจ
" ปะ..ปล่อย ไอ่ลู่บ้า!" คนตัวเล็กตบเข้าหลังอย่างจัง ลู่หานยังคงยิ้ม
" เป็นแฟนกันนะ "
"อื้อ -/- "
"จริงๆนะ "
" อื้อ จะกลับมั๊ยบ้าน " ทั้งสองยังคงปั่นจักรยานต่อไป เวลานี้ ลู่หานมีความสุข อี้ชิงก็มีความสุข..
หิมะ ตกลงอย่างรู้ใจ ร่างสูงที่ปั่นจักรยาน ร่างเล็กที่นั่งซ้อนท้ายกอดคนขับ ภาพที่ไม่อาจลืมได้เลย..
ฝั่งที่หอ
" เมื่อไหร่จะกลับว่ะ " คนตัวดำบ่นออกมา
" ลู่หานทำไม่สำเร็จแน่ๆ " ซาลาเปาพี่ใหญ่กำลังบ่น
"ไม่น่าฝากม๊าไว้กับกวางบ้าเลย " มักเน่เทาบ่น
"ไอ่ชานยอล !!! หยุดกวนฉันสักที " แบคพยอนจับหัวชานยอลโยกไปมา
"อ๊ากกก ปล่อยๆ คริสฮยองง ช่วยผมโด้ยยยย !! " ชานยอลแหกปาก ยิ่งทำให้แบคพยอนจับหัวแรงขึ้น
เซฮุนเดินเข้ามา
"กำลังๆมาๆ หิมะตกด้วย " บอกก่อนจะหันไปนั่งรอ
ทั้งสองเปิดประตูเข้ามา ด้วยความงง ทำไมอีกสิบคนถึงนั่งมองเขาสองคน
"อะไร มองทำไม อย่ามายุ่งกับอี้ชิงนะ " ร่างสูงบอกก่อนจะคว้าอี้ชิงมากอดแน่นๆ
"โถ่ ไอ่กวางบ้า " ทั้งห้องตอบก่อนจะแยกย้ายเข้าห้อง ...
จบ
RSS Feed